Księgarnia Magnusa

Na ulicy Miodowej młody człowiek w czasach, gdy Fryderyk Chopin dorastał w Warszawie, mógł doprawdy spędzić przyjemnie dużo czasu – a to wstępując do kawiarni „Honoratka”, a to kosztując słodyczy u Lourse’a, a to przeglądając nowości wydawnicze w licznych księgarniach: dal Trozza, Brzeziny czy Magnusa.

Trzecia spośród wymienionych księgarń mieściła się pod dzisiejszym numerem 20, w świeżo wówczas wybudowanej przez bankiera Samuela Lejzora Kronenberga kamienicy. Karol Ludwik Magnus (urodzony około roku 1793, zmarły zaś w 1834) był warszawskim kupcem i wydawcą, pochodzącym ze Szwecji. W kamienicy Kronenberga miał swój skład instrumentów i muzyki od marca 1828 r.

W życiu młodego Chopina Magnus odegrał większą rolę jako dystrybutor jego wydanych w Wiedniu u Haslingera Wariacji op. 2. Znajdujemy na ten temat wzmianki w korespondencji: „Magnus pojechał do Wiednia przed tygodniem – donosi na przykład Fryderyk Tytusowi Woyciechowskiemu w liście z 17 kwietnia 1830 r. – na końcu tego tygodnia ma wrócić, spodziewam się, że nie z gołą ręką”. I niespełna miesiąc później (15 maja) do tego samego adresata: „Mogę znów grać koncert, bom jeszcze moich Wariacji nie grał, a te, ile mi Blachetka w liście doniósł, niedawno wyszły i Haslinger z nimi do Lipska na Jarmark Wielkanocny pojechał. Spodziewam się, jak Magnus wróci z Wiednia (pojechał bowiem do Galicji za własnymi interesami, a stamtąd miał się udać do Wiednia), to mi je przywiezie”.

Przybycia owych dedykowanych właśnie Tytusowi Woyciechowskiemu Wariacji do Warszawy Chopin doczekał się zapewne w pierwszych dniach lipca tego roku – 16 lipca bowiem „Kurier Warszawski” opublikował wiadomość, że „do składu nut Magnusa nadszedł znaczny transport muzyki z Wiednia. Pomiędzy wielu pięknemi i nowemi kompozycjami są także ulubione Warjacje Pana Szopę”. Przekonująco argumentuje Henryk Nowaczyk, że wyglądający niecierpliwie swojej wydrukowanej kompozycji „pan Szopę” otrzymał ją w składzie Magnusa zapewne kilka–kilkanaście dni wcześniej, skoro przed 8 lipca 1830 r. wykonał je podczas benefisowego koncertu śpiewaczki Barbary Majerowej („JP. Szopę grał na fortepianie Warjacje swojej kompozycji – zanotowano w »Kurierze Warszawskim« – rzęsiste oklaski, po 3-kroć wznawiane, świadczyły o zadowoleniu słuchaczów, tak z kompozycji, jak z jej wykonania”), a 12 lipca na pięć dni zaledwie wyjechał z nagła do Poturzyna – zapewne wręczyć Tytusowi, dedykantowi Wariacji, wydrukowane dzieło.

Karol Magnus zmarł kilka lat później, po jego śmierci jednak skład na Miodowej prowadziła nadal wdowa po nim, Józefa z Mrozowskich Magnusowa. Syn księgarza, Wiktor Władysław Magnus, ufundował potem w 1897 r. pomnik Fryderyka Chopina w Dusznikach.