Katedra w Trondheim

Johan Christian Tellefsen, ojciec kompozytora, wyjechał w roku 1793 do Kopenhagi na studia teologiczne. W tym czasie uczestniczył regularnie w życiu towarzyskim Kopenhagi, dając występy i grając na fortepiano oraz skrzypcach. Muzyka zajmowała mu coraz więcej czasu i około roku 1800 powrócił do Trondheim, nie dokończywszy edukacji jako teolog. Johan Christian był uznawany za bardzo muzykalnego. Kiedy w roku 1807 zmarł organista katedralny Johan Heinrich Berlin, jego miejsce zajął Tellefsen, który pozostał na tym stanowisku aż do swojej śmierci w roku 1857. Po uchwaleniu norweskiej konstytucji w roku 1814 zapadła decyzja, że katedra w Trondheim stanie się kościołem koronacyjnym Norwegii. Niosło to ze sobą wyższy status i prowadziło do zwiększenia roli muzyki, zwłaszcza w związku z bardziej prestiżowymi wydarzeniami kościelnymi. Organista Tellefsen realizował oprawę muzyczną koronacji Carla III Johana w roku 1817, a i w późniejszych latach jako organista i kantor odgrywał ważną rolę podczas licznych uroczystości narodowych.

Z listów, które Thomas Tellefsen pisał do domu, wynika, że i on prawdopodobnie grywał na organach w katedrze i komponował drobne utwory organowe do wykorzystania przez ojca podczas nabożeństw. Oferował ojcu te utwory w zamian za kolejne rzadkie nuty z jego kolekcji.

Tradycja gry organowej w Trondheim jest długa, jej początki sięgają średniowiecza. Już w roku 1319 dokumenty wymieniają miejskiego organistę. Źródło pisane z 1593 r. potwierdza istnienie organów w katedrze, a w roku 1637 wbudowano tu instrument na stałe. W 1869 r. rozpoczęto wielki remont katedry. Dopiero 100 lat później zakończono jego główną część, m.in. odbudowano zachodni fronton. Przeważającym stylem jest gotyk, niemniej najstarsze części katedry zbudowano w stylu romańskim. W 1988 r. przeniesiono do katedry regalia (przechowywane aktualnie w pobliskim Dworze Arcybiskupim), utrwalając jej pozycję jako kościoła koronacyjnego.