Tivoli

Pierwszy i największy park rozrywki na Północy, założony w 1843 roku posiada własną aulę koncertową i własne orkiestry (obecnie Zelandzką Orkiestrę Symfoniczną i paradną orkiestrę gwardii Tivoligarden – od 1844 roku). Od początku założenia aż do roku 1872 dyrektorem muzycznym ogrodów Tivoli był duński kompozytor Hans Christian Lumbye, zdolny naśladowca stylu wiedeńskich Straussów. Najbardziej znanym jego utworem jest „Szampański galop” (Champagnegaloppen).

Tivoli było ulubionym miejscem spotkań artystów i mieszkańców Kopenhagi. Tu w roku 1864 po raz pierwszy zetknęli się Edvard Grieg i Rikard Nordraak. Ten kuzyn Bjørnstjerne Bjørnsona napisał kilka pieśni do wierszy Bjørnsona, m.in. w roku 1864 tę, która później stała się norweskim hymnem narodowym, a którą środowisko norweskich intelektualistów w Kopenhadze przyjęło z niezwykłym entuzjazmem. O rok starszy od Griega, był Nordraak właściwie samoukiem w dziedzinie kompozycji, choć bardzo świadomym swojego talentu. W Tivoli na widok Griega Nordraak miał wykrzyknąć: „Nareszcie się spotykamy – my, dwaj najwięksi!”. Obaj młodzi ludzie bardzo się zaprzyjaźnili, a Nordraak, entuzjasta wszystkiego, co norweskie, który dwa lata później zmarł na gruźlicę, zdołał przekonać Griega do zainteresowania się norweską muzyką ludową. Grieg komentował to potem: „Poczułem, że łuski spadają mi z oczu i ujrzałem przed sobą wytyczoną drogę”. Dedykował przyjacielowi i pamięci Nordraaka kilka swoich utworów.

Pierwszą próbą indywidualnego stylu były Humoreski op. 6, a następnie pierwsze sonaty, skomponowane w lecie 1865 roku – Sonata fortepianowa e-moll i Sonata skrzypcowa F-dur.

Grieg spotykał w Tivoli także Olego Bulla i Bjørnstjerne Bjørnsona. Wszystkie te spotkania miały decydujące znaczenie dla jego rozwoju kompozytorskiego.