Pincio

Jedno z wzgórz, nienależących do siedmiu legendarnych wzgórz rzymskich (54 m n.p.m.). Rozciąga się na wschód w kierunku Villi Borghese. Obejmuje rozległy park rzeźb. Piękny widok na Piazza del Popolo, Watykan i Bazylikę Św. Piotra oraz cały antyczny Rzym. Grieg wspiął się na wzórze już pierwszego dnia swojego pobytu w Rzymie 11 grudnia 1865 roku. Przebywając w Wiecznym Mieście przez cztery miesiące wielokrotnie odwiedzał to miejsce. W swoim pamiętniku opisał zwłaszcza jedną wycieczkę w pierwszym dniu Nowego Roku 1866, która wiodło od Porta St.Giovanni, poprzez Bazylikę Laterańską, Kościół Santa Maria Maggiore aż na Monte Pincio i zajęła sześć godzin marszu. Grieg zapamiętał także przepiękny pokaz ogni sztucznych 3 kwietnia 1866 roku, chociaz jak zauważył daleki był on od tych jakie oglądał wcześniej w Paryżu. Trzy lata później prawdopodobnie pod wpływem przepięknego krajobrazu rozciągającego się ze wzgórza Grieg skomponował pieśń „Z Monte Pincio” op. 39 nr 1 do tekstu B. Bjørnsona.