Percy Grainger

Percy Grainger (1882–1961) – amerykańsko-australijski pianista, kompozytor i folklorysta. W latach 1895–1901 uczeń Jamesa Kwasta i w 1903 r. Ferruccio Busoniego w zakresie gry fortepianowej. Występował na całym świecie zyskując sławę wirtuoza. Zbierał i opracowywał muzycznie pieśni ludowe (zwłaszcza szkockie, irlandzkie, duńskie i norweskie), co spotkało się z entuzjastycznym przyjęciem Griega. W swojej twórczości nawiązywał do folkloru. Jego postawę estetyczną cechował antyintelektualizm: muzyka miała najpierw odzwierciedlać naturę, później uczucia a na ostatnim miejscu intelekt. Grainger promował twórczość norweskiego kompozytora, z którym się spotkał w 1906 roku w Londynie. Latem 1907 roku Grainger przebywał w Troldhugen przez 10 dni, gdzie przygotowywał się do wykonania Koncertu fortepianowego a-moll Greiga podczas festiwalu w Leeds. Po śmierci norweskiego kompozytora promował jego twórczość poprzez swoją działalność koncertową, fonograficzną, edytorską i pisarską.