Rikard Nordraak

Rikard Nordraak (1842–1866) – norweski kompozytor, twórca muzyki do hymnu Norwegii. Kształcił się początkowo w Kopenhadze u duńskiego śpiewaka i kompozytora Carla Ludviga Gerlacha. Jako 18-latek wyjechał do Berlina i uczył się u Theodora Kullaka (fortepian) i Friedricha Kiela (kompozycja). Był kuzynem norweskiego pisarza Bjørnstjerne Bjørnsona i skomponował muzykę do wielu jego utworów. Jedną z jego najsłynniejszych pieśni do słów Bjørnsona jest Ja, vi elsker dette landet (1863/1864), która stała się narodowym hymnem Norwegii. Zmarł w wieku niespełna 24 lat i pozostawił po sobie 40 kompozycji, w większości niewielkich, w tym m.in. 14 pieśni na chór męski, kompozycje teatralne do sztuk Sigurd Slembe i Maria Stuart i kilka utworów na klawesyn. W 1864 r. był jednym ze współzałożycieli kopenhaskiego Towarzystwa Muzycznego „Euterpe”, które organizowało wykonania utworów młodych kompozytorów skandynawskich. W tym czasie zaprzyjaźnił się z Griegiem, którego gorąco namawiał do poszukiwań źródeł twórczości w kulturze norweskiej. Grieg wielokrotnie podkreślał, że dzięki Nordraakowi odnalazł swoją drogę jako kompozytor. Zadedykował mu wiele swoich utworów, a po śmierci przyjaciela napisał w kwietniu 1866 r. Marsz żałobny pamięci Rikarda Nordraaka.Swoją postawą, którą cechował gorący patriotyzm i uwielbienie dla norweskiej muzyki ludowej, Nordraak zainspirował całe jemu współczesne pokolenie skandynawskich kompozytorów.