Ole Bull

Ole Bull (1810–1880) – pierwszy norweski wirtuoz skrzypiec o światowej sławie, uważany za jednego z największych skrzypków w XIX w. W jego twórczości znajdziemy inspiracje norweską muzyką ludową. Poprzez swoją działalność przyczynił się do wzrostu zainteresowania folklorem norweskim na świecie. Świadomie dążył do tworzenia norweskiej muzyki narodowej. Z jego inicjatywy otworzono w Norwegii pierwszy Teatr Narodowy (w rodzinnym Bergen, 1850). Za namową Bulla rodzice Edvarda Griega posłali syna na studia muzyczne do Konserwatorium w Lipsku. Bull nieprzerwanie koncertował w Europie i Stanach Zjednoczonych, gdzie był bardzo popularny. Tylko w 1837 r. dał aż 274 koncerty. Jego nieortodoksyjny styl gry był skrajnie oceniany. Starał się naśladować Paganiniego, którego słyszał w Paryżu. Zaadaptował rozwiązanie spotykane w norweskich skrzypcach ludowych (hardingfele) poprzez zastosowanie płaskiego podstawka, który umożliwiał jednoczesną grę na 4 strunach. Używał także dłuższego i cięższego smyczka zwiększając tym samym zakres środków artykulacyjnych. Bull komponował wirtuozowskie utwory, które sam wykonywał podczas występów.