Øvre Jegersborggate 13, Larvik

W roku 1935 rodzina przeniosła się na Øvre (Górną) Jegersborggate 13, gdzie mieszkała do 1947 roku.

W Larviku Erling Nordheim pracował w placówkach gminnych, m.in. jako strażak. Dlatego w mieszkaniu na Øvre Jegerborggate 13 miał własny dzwonek alarmowy.

Erling Nordheim dobrze grał na skrzypcach i jedną z pierwszych rzeczy, jakie zapamiętał mały Arne, był obraz ojca chodzącego po pokoju i muzykującego na skrzypcach. Największe wrażenie robił jednak jego śpiew. Jako trzylatka Arnego spotkało nieszczęście i wpadł do sobótkowego ogniska. Ból po oparzeniu był straszny, więc zaraz po wypadku ojciec nosił go całą noc na rękach, śpiewając jedną piosenkę za drugą.

Kiedy Arne podrósł, ojciec zrobił dla niego małe skrzypki – z deski po skrzynce z fabryki margaryny „Borgar” Arnego Stangebye z Fredrikstad. Mały Arne od razu zaczął badać dźwięk instrumentu, trącając struny. Uznał to potem za oznakę, że wcześnie interesował się wszystkim, co brzmiało inaczej. Gry uczył go ojciec i nauczył tyle, że Arne potrafił zagrać popularną melodię Olego Bulla På solen jeg ser (Na słońce spoglądam).