Kompozytorzy / Arne Nordheim / Katalog miejsc
„Grota”
„Grotę” uważa się za pierwszy dom zbudowany w Norwegii w stylu alpejskim. Postawił go dla siebie romantyczny wieszcz Henrik Wergeland, który tu mieszkał od 17 maja 1841 do 15 kwietnia 1845 roku. Zaprojektował go osobiście we współpracy z budowniczym królewskiego pałacu, duńskiego pochodzenia architektem, Hansem Ditlevem Franciscusem von Linstowem. Dom jest położony na stromej skałce w północno-wschodnim krańcu Parku Pałacowego (Slottsparken).
Od roku 1922 „Grota” jest własnością państwa i wykorzystuje się ją jako zaszczytne mieszkanie dla zasłużonych artystów. Jako pierwszy zamieszkał w niej po gruntownym remoncie kompozytor Christian Sinding (od 1924 do śmierci w 1941). Odwdzięczając się Arnulfowi Øverlandowi, który jako prezes związku pisarzy zgłosił jego kandydaturę na pierwszego mieszkańca „Groty”, skomponował pieśń do wiersza poety, Et seil glir bort i kveldens blå (Żagiel odpływa w wieczoru cień). Zapewne wówczas Øverland nie przewidywał, że w 1946 roku zajmie miejsce Sindinga w „Grocie”. Mieszkał tam do śmierci w roku 1968, a po nim jeszcze przez dziesięć lat jego żona. Dom został potem odnowiony i unowocześniony, a w 1981 roku zaszczyt zamieszkania w „Grocie” przypadł w udziale Arnemu Nordheimowi i jego żonie, Rannveig Getz, która jako architekt wnętrz dużo tam zmieniła. W następnym roku po śmierci Nordheima (2010) mieszkanie w „Grocie” stało się udziałem dramatopisarza Jona Fossego.
Nordheim komponował w swoim gabinecie na parterze, a małżonkowie kontynuowali tradycję z czasów Wergelanda i zapraszali artystów i przyjaciół do siebie w święto narodowe 17 maja. Oficjalne otwarcie odnowionego domu odbyło się również 17 maja, w 1982 roku. Arne Nordheim wykonał z tej okazji pieśń Sindinga do słów Øverlanda, oprócz tego skomponował w duchu Sindinga melodię do wiersza Wergelanda Den første sommerfugl (Pierwszy motyl) na sopran i harfę (kilka lat później, w 1991, napisał także muzykę do innego utworu Wergelanda, Sagvise – Piosnka piły – na kontratenor, dwa tenory, bas i taśmę). Wiele drobnych utworów kameralnych Nordheima grano właśnie na domowych koncertach w „Grocie”.
-
Arne Nordheim przed „Grotą” w październiku 1992. Fot. Ines Gellrich, Centrum Arnego Nordheima.
-
Arne Nordheim w „Grocie” w 2004 roku po przyznaniu Komandorii z Gwiazdą Królewskiego Orderu Św. Olava. Fot. Centrum Arnego Nordheima.
-
Arne Nordheim w „Grocie” w 2004 roku po przyznaniu Komandorii z Gwiazdą Królewskiego Orderu Św. Olava. Fot. Jon Eeg/Scanpix/FORUM.
-
Arne Nordheim w swoim gabinecie w „Grocie” w 1998 roku. Na pianinie – „Three Stanzas” na kontrabas. Fot. Centrum Arnego Nordheima.
-
Portret Arnego Nordheima z 1992 roku, fot. Ines Gellrich. Fot. Centrum Arnego Nordheima.
-
Rannveig i Arne Nordheimowie wprowadzili się do „Groty” w 1982 roku. Fot. Stig Rune Pedersen.