Centrum Kennedy'ego

Wiolonczelista Mścisław Rostropowicz zamówił i zagrał w Centrum Kennedy'ego 23 listopada 1982 prapremierę Tenebrae z towarzyszeniem Narodowej Orkiestry Symfonicznej pod dyrekcją Hugh Wolffa. Koncert powstał z inspiracji kantatą Adriana Leverkühna, którą opisał Tomasz Mann w powieści „Doktor Faustus”.

Łaciński tytuł utworu, Tenebrae, oznaczający cień lub ciemności, wiąże się w tradycji nabożeństw chrześcijańskich z „ciemną jutrznią”, modlitwą odprawianą przed świtem w okresie Triduum Paschalnego. Nazwa pochodzi od początkowych słów piątego z dziewięciu responsoriów przeznaczonych na jutrznię wielkopiątkową: „Tenebrae factae sunt, dum crucifixissent Jesum Judaei:” (Nastała ciemność, gdy Żydzi ukrzyżowali Jezusa). Modlitwie towarzyszy piętnaście świec, zapalonych w ciemnym kościele, gdzie wierni przeżywają pasyjny dramat lęku Jezusa przed śmiercią Po każdym responsorium i kantyku gaśnie jedna świeca, zapalona pozostaje ostatnia - „Jezusowa”, która jest chowana za ołtarzem jako symbol śmierci Jezusa. Tenebrae Nordheima wybrzmiewa solem wiolonczeli w takt znikającego w ciemności światła świecy.