Obory

Centralnym miejscem w Oborach jest wzniesienie, zwane dawniej Grodziskiem, na którym znajduje się Zespół klasztorny OO. Trzewiczkowych i kościół pw. Nawiedzenia Matki Boskiej ufundowany w 1605 r. przez właścicieli ziemskich, Annę i Łukasza Rudzowskich. Niestety już w 1617 r. drewniane zabudowania spłonęły. Anna Rudzowska, będąc wdową, postanowiła zapisać część swoich dóbr karmelitom, zobowiązując ich do odbudowy świątyni i klasztoru. Obecne budynki kościoła i klasztoru zostały ukończone w połowie XVIII w. i z tego okresu pochodzi charakterystyczna, 45-metrowa wieża z zegarem.

Szczególnie cenna i otaczana wielką czcią przez wiernych, jest gotycka Pieta, wyrzeźbiona z drewna lipowego na przełomie XIV i XV w. Pierwotnie była własnością klasztoru w Bydgoszczy, skąd zostali sprowadzeni karmelici przez Rudzowskich. Prawdopodobnie figura Matki Bożej Bolesnej trafiła tutaj już w 1605 r.

Z Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Oborach w szczególny sposób była zawiązana rodzina Dziewanowskich. Pradziadek Dominika (szkolnego kolegi Chopina), Juliusz Dziewanowski, w dowód wdzięczności za cudowne uzdrowienie swojego dziecka, wybudował w 1740 r. boczną kaplicę Opatrzności Bożej, która przylega do południowej ściany kościoła, jak również przez wiele lat wspierał finansowo oborskie sanktuarium. Z kolei rodzice drugiej żony ojca Dominika Dziewanowskiego, Honoraty z Borzewskich, również wspierali finansowo świątynię w Oborach i zostali pochowani w podziemiach kościoła (do dzisiaj zachowały się ich epitafia, które znajdują się przy ołtarzu św. Józefa).

Chociaż nie mamy bezpośrednich źródeł potwierdzających obecność Fryderyka, możemy przypuszczać, że za przyczyną rodziców Dominika Dziewanowskiego kompozytor miał okazję zwiedzić sanktuarium w Oborach, które jest położone zaledwie 16 km od Szafarni.

Według niepotwierdzonej źródłami tradycji, Fryderyk miał grać na organach w oborskiej świątyni. Młody Chopin musiał być biegłym w grze na tym instrumencie, ponieważ już rok później, jesienią 1825 r. został wyznaczony do pełnienia funkcji organisty w Kościele Wizytek w Warszawie na Krakowskim Przedmieściu, gdzie grał podczas mszy odprawianych dla młodzieży szkolnej.

Kompozytor w jednym ze swoich listów pisanych z Szafarni do rodziny w formie gazetki zatytułowanej „Kuryer Szafarski”, przytoczył, zapewne zasłyszaną, humorystyczną historię związaną z Oborami: „Pewien obywatel w okolicy chciał czytać „Monitora". Wysłał więc służącego do księży karmelitów w Oborach, prosząc o pismo periodyczne. Służący, w życiu o piśmie periodycznym nie słysząc, przekręcił wyraz i pytał się księży o pismo hemoroidyczne”.

W 150. rocznicę śmierci Chopina, 9 października 1999 r., w kruchcie kościoła została odsłonięta tablica upamiętniającą pobyt kompozytora w tym miejscu latem 1824 r. Pomiędzy kościołem a dziedzińcem klasztornym ustawiono brązowe popiersie Fryderyka ufundowane przez karmelitów z okazji 200. rocznicy jego urodzin obchodzonej w 2010 r.

Ze względu na urozmaicone ukształtowanie terenu na jakim są położone Obory, obszar ten bywa nazywany „Szwajcarią Dobrzyńską”.