Kraków

Kraków jest miastem z ponadtysiącletnią tradycją i pierwszy raz był wzmiankowany w 966 r. przez kronikarza Ibrahima ibn Jakuba. Do 1611 r. miasto było siedzibą władców państwa polskiego a do 1795 r. stolicą Polski. W latach 1815–1846 Kraków otrzymał status stolicy Rzeczypospolitej Krakowskiej – sztucznie utworzonego państewka kontrolowanego przez 3 zaborców: Rosję, Prusy i Austrię. Był to czas przebudowy miasta, które wciąż zachowywało średniowieczny układ urbanistyczny. Pomimo intensywnego burzenia historycznych zabudowań, część z nich ocalała do dzisiaj, m.in. Barbakan, niektóre bramy, czy wieża gotyckiego ratusza.

Chopin był w Krakowie tylko raz w życiu, w związku z podróżą do Wiednia. Była to pierwsza poważna artystyczna podróż zagraniczna młodego wirtuoza. Zaraz po złożonym 20 lipca 1829 r. egzaminie końcowym w Szkole Głównej Muzyki, Fryderyk wyruszył pod opieką profesora Romualda Hubego, który tak wspominał: „powierzony mi został do odprowadzenia do Wiednia młodziutki Szopen, już odznaczający się niezwykłym talentem, który później w świecie muzycznym zabłysnął (…)”. W podróży towarzyszyli Fryderykowi również jego koledzy: Alfons Brandt, Marceli Celiński, Ignacy Maciejowski, i (tylko do Krakowa) Mieczysław Potocki.

Wyjazd z Warszawy nastąpił prawdopodobnie 21 lipca (wtorek) i wiódł przez Sękocin, Tarczyn, Grójec, Bełsk, Mogielnicę, Nowe Miasto, Drzewicę, Opoczno, Końskie, Radoszyce, Łopuszaną, Małogoszcz, Nagłowice, Sieńsk, Żarnowiec, Miechów i Wilczkowice.

Tak wspominał wyprawę kompozytor w liście do Tytusa Woyciechowskiego: „Myślałem, że ustnie się dowiesz o moim wielkim wojażu, co by mię więcej było ucieszyło, bo szczerze wolałbym z Tobą gadać – ale kiedy tak, wiedz-że, kochanie, żem był w Krakowie, Wiedniu, Pradze, Dreźnie, Wrocławiu. Tydzień pierwszy zszedł nam w Krakowie na samych spacerach i zwiedzaniu okolic krakowskich”. Wspomniane „okolice krakowskie", to Wieliczka, Ojców, Pieskowa Skała w Dolinie Prądnika.

Szczegóły pobytu kompozytora w stolicy małopolski nie są jednak znane. Zachowało się kilka wzmianek w listach Fryderyka, a także wpis w księdze gości Uniwersytetu Jagiellońskiego pod datą 23 lipca 1829 r. Na tej podstawie wiemy, że podróżni podziwiali Collegium Maius i zbiory Biblioteki Jagiellońskiej, przechowywane wówczas w budynku na rogu ulic św. Anny i Jagiellońskiej. Z pewnością Hube, który wcześniej uczęszczał do szkoły księży Pijarów w Krakowie, pokazał młodzieńcom tak charakterystyczne miejsca jak: Rynek, Sukiennice, Barbakan, i Kościół Mariacki, a także Wawel, który w XIX w. był bardzo zaniedbany. W wyniku działalności wojska austriackiego wzgórze zamkowe zostało przekształcone na koszary, skutkiem czego m.in. obmurowano krużganki i zmieniono wnętrza zamku, rozebrano część budynków (m.in. kościoły św. Jerzego i św. Michała). Rok później powołano Komitet Reparacji Zamku Krakowskiego, a Senat Miasta wystąpił z apelem o składki na restaurację Wawelu.

Chociaż Kraków nie mógł równać się z Wiedniem, niemniej wywarł na Chopinie duże wrażenie, o czym czytamy w liście do Tytusa Woyciechowskiego: „W wesołej kompanii, lubo trochę cudzej, zajechałem do Wiednia i jeżeli Kraków mię zajął tak, że mało chwil na myślenie o domu i Tobie poświęcić mogłem, to Wiedeń tak mię zaszałamił, zadurzył, omamił, że dwa tygodnie przeszło siedząc bez listu z domu żadnej nie czułem tęsknoty”.

W pierwotnych planach Chopin zamierzał jesienią 1830 r. jechać ponownie do Wiednia przez Kraków: „wyjadę więc pewno w przeciągu kilku tygodni Krakowem do Wiednia (…)”. Plany te ostatecznie później zmienił i udał się przez Wrocław, opuszczają ojczyznę już na zawsze.