Donaueschingen

W filharmoniach, które od połowy XIX wieku coraz chętniej ograniczały się do znanego repertuaru, nowa muzyka stawała się tak niemile widziana, że w latach 20. XX wieku twórcy zaczęli poszukiwać innych możliwości prezentowania swoich kompozycji. Pierwszy festiwal nowych dzieł zorganizowano – gdy Lutosławski miał zaledwie 7 lat – w Donaueschingen, w roku 1921. Początkowo w Donaueschingen wykonywano utwory kameralne, ale od 1950 roku, gdy nawiązano współpracę z redakcją muzyczną Südwestfunk, stałym punktem programu stały się koncerty radiowej orkiestry symfonicznej, mającej wówczas siedzibę w Baden-Baden. Z festiwalem tym Lutosławski zetknął się trzykrotnie. W październiku 1959 roku przybył do Donaueshingen jako słuchacz i obserwator – ta druga rola wynikała z jego aktywności w gronie organizatorów Warszawskich Jesieni. Jego własna muzyka zabrzmiała podczas tych festiwali dwukrotnie, a zgodnie z tradycją prezentowania w Donaueschingen przede wszystkim wykonań premierowych, były to pierwsze wykonania w Niemczech: Kwartetu smyczkowego (w 1965 roku) oraz III Symfonii (w 1984).