Mediolan

Jesienią 1989 roku Witold Lutosławski przygotowywał koncert swojej muzyki w mediolańskiej La Scali. Giovanni Bietti – kompozytor, a zarazem autor pierwszej rozprawy o muzyce Lutosławskiego we Włoszech – towarzysząc mu podczas prób, podsłuchał, jak muzycy między sobą z jednej strony trochę narzekali na sposób dyrygowania gościa, z drugiej – z uznaniem wyrażali się o jego muzyce. W programie były Koncert fortepianowy i III Symfonia. Podczas koncertu, jak to się często we Włoszech zdarza, ogłoszono strajk, który spowodował wydłużenie przerwy do 40 minut. Niezorientowany w sytuacji Lutosławski, wyjątkowo długo oczekujący wraz z Krystianem Zimermanem na sygnał rozpoczęcia drugiej części koncertu, w pewnym momencie zapewne doszedł do wniosku, że źródłem organizacyjnych kłopotów są jego kompozycje, skoro ze zmartwioną miną rzekł do solisty: „Im się chyba nie podoba moja muzyka?”.