Rzym

Pierwszy raz Witold Lutosławski odwiedził Włochy prywatnie, latem 1957 roku, podczas wakacji, na które zaprosili go wraz żoną Colette i Witold Małcużyńscy. Dwa lata później dwukrotnie przyjechał do Rzymu, ale już służbowo. Najpierw zimą, by uczestniczyć w pracach komisji wybierającej partytury na kolejne Światowe Dni Muzyki, potem latem, aby posłuchać koncertów, w których programowaniu uczestniczył. Po latach odcięcia Polski od Europy Zachodniej taki festiwal stanowił nieocenioną szansę zorientowania się w tym, jaka muzyka powstaje w innych krajach, na czym polegają ostatnie nowości. Po powrocie do Warszawy Lutosławski podzielił się swymi spostrzeżeniami ze słuchaczami Polskiego Radia, sprawozdaniem z rzymskiego festiwalu inaugurując cykl audycji „Horyzonty muzyki”. Tytuł był trafny, bo owe horyzonty bardzo się wówczas poszerzały.

W 1967 roku Lutosławski przyjechał do Rzymu raz jeszcze – teraz jako kompozytor i dyrygent, by wspólnie z Janem Krenzem poprowadzić swe Trzy poematy Henri Michaux.