Kopenhaga

W maju 1947 roku liczna, bo aż 18-osobowa delegacja polskich muzyków, wśród nich Witold Lutosławski, udała się do stolicy Danii na doroczne Światowe Dni Muzyki organizowane przez Międzynarodowe Towarzystwo Muzyki Współczesnej. Lutosławski musiał zadowolić się rolą słuchacza, bo jego Wariacje symfoniczne, wytypowane wcześniej przez kolegów w Warszawie, nie trafiły jednak do festiwalowego programu.

Duńscy miłośnicy muzyki utworów Lutosławskiego słuchać mogli od 1960 roku, gdy pojawiać zaczęły się w programach radiowych i koncertowych. Orkiestrze Duńskiego Radia (Danmarks Radios Symfoniorkester) Lutosławski zawdzięczał zaś swą pierwszą nagrodę płytową. W 1963 roku nagranie Koncertu na orkiestrę dokonane przez ten zespół wysłano na konkurs Towarzystwa Przyjaciół Muzyki w Wiedniu, a tam zdobyło pierwszą nagrodę.

Przełomowy w kontaktach „duńsko-lutosławskich” okazał się rok 1966. W lutym Lutosławski po raz pierwszy osobiście zadyrygował swoim utworem w Kopenhadze. Wspólnie z Janem Krenzem, który stanął przed wspomnianą już orkiestrą radiową, pokierował chórem w Trois poèmes d’Henri Michaux. Wykorzystując jego obecność, zaproszono go z wykładem na temat własnej twórczości do kopenhaskiego konserwatorium. W tym też roku 1966 zarządzanie swoją muzyką w krajach zachodnich powierzył wydawnictwu Wilhelma Hansena.

Rok później przyznano mu nagrodę Leonie Sonning; listę laureatów wyróżnionych Sonning-pris sześć lat wcześniej otwierał Igor Strawinski. Lutosławskiemu wręczono ją w sierpniu, podczas obchodów 800. rocznicy przyznania Kopenhadze praw miejskich. Wydarzeniu towarzyszyła intensywna promocja kompozytora i jego muzyki w duńskich mediach. Nadano kilka audycji radiowych o Lutosławskim, a czasopismo „Dansk Musik Tidsskrift” poświęciło mu cały numer.