Warszawa

Warszawa była miastem, w którym Witold Lutosławski urodził się, mieszkał i pracował przez większość swego życia. Tu także znajduje się jego grób na cmentarzu Powązkowskim.

Kilkunastoletni Witold dorastał w centrum miasta, zajmując z matką i braćmi mieszkanie w nieistniejącej dziś kamienicy przy ulicy Marszałkowskiej. Stąd chodził na lekcje do gimnazjum Batorego, a później na zajęcia do Konserwatorium. Podczas okupacji grywał w duecie fortepianowym z Andrzejem Panufnikiem w warszawskich kawiarniach, po wojnie najpierw na niecały rok zamieszkał na Pradze, przy Alei Waszyngtona, gdzie przygarnął go kolega – Jan Ekier, a później – na Saskiej Kępie, dokąd wprowadził się po ślubie.

Tablica pamiątkowa odsłonięta w 1996 roku upamiętnia 22-letni pobyt kompozytora w przedwojennej kamienicy przy ul. Zwycięzców. Niestety, mieszkanie, które zajmował z rodziną na drugim piętrze, miało poważny mankament: ze wszystkich stron dobiegały do niego odgłosy z sąsiednich mieszkań. Dla kompozytora obdarzonego wyjątkowo wrażliwym słuchem, i to nie tylko muzycznym, stanowiło to tak poważną przeszkodę w pracy, że próbował wyprowadzić się w spokojniejsze miejsce. Niedobór mieszkań w podnoszącej się z ruin Warszawie był jednak tak wielki, że dopiero pod koniec lat 60. udało mu się zrealizować marzenie o cichym domu.

Zakupił go na Żoliborzu, przy ulicy Śmiałej. W domu tym mieszkał najdłużej, aż do śmierci, o czym informuje tablica pamiątkowa – odsłonięta w roku 2004.

Warszawa Lutosławskiego to jednak nie wyłącznie mieszkania ani nawet nie szkoły, w których się kształcił – to dziesiątki adresów, związanych z miejscami jego pracy, koncertów, ważnych dlań ludzi i historycznych wydarzeń. To najważniejsze miasto w życiu kompozytora przejść można po trosze jego śladami, poprzez miejsca opisane w podobnym do tego Atlasu mobilnym „spacerowniku”: Witold Lutosławski. Przewodnik po Warszawie – który można pobrać na platformy iOS, Android i Windows Phone za darmo.