Witold Rowicki

Witold Rowicki – dyrygent, ur. 26 lutego 1914 r. w Taganrogu, zm. 1 października 1989 r. w Warszawie. Od 1931 r. studiował grę na skrzypcach w Konserwatorium w Krakowie, i tam grał w Orkiestrze Filharmonii, a w latach okupacji – w Orkiestrze Generalnego Gubernatorstwa, jednocześnie studiując dyrygenturę u Rudolfa Hindemitha i teorię u Zdzisława Jachimeckiego. W 1945 r. zaczął organizować Wielką Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, został jej dyrektorem artystycznym, a po powrocie Grzegorza Fitelberga – jego zastępcą. W 1950 r. został powołany na stanowisko dyrektora artystycznego Filharmonii Warszawskiej, z którą pozostał związany – z przerwą w latach 50. – do końca kariery.

Wkrótce po rozpoczęciu pracy w Filharmonii Warszawskiej Rowicki zwrócił się do Witolda Lutosławskiego z prośbą o skomponowanie dużych rozmiarów utworu dla swojej orkiestry. Lutosławskiemu praca nad Koncertem na orkiestrę zajęła cztery lata. Prawykonanie dzieła poprowadził z orkiestrą Filharmonii Witold Rowicki (w sali Romy, 26 listopada 1954 r.). W dedykacji kompozytor napisał: „Drogiemu Witkowi z uczuciem zawsze żywej wdzięczności: za zapał do napisania tego utworu i za niezrównane przygotowanie I wykonania”. Dyrygent wielokrotnie włączał Koncert i inne utwory Lutosławskiego do programów swoich występów w Polsce oraz za granicą, podczas tournée Filharmonii Narodowej.

Koncert na orkiestrę przyczynił się uznania Witolda Lutosławskiego za czołowego kompozytora polskiego i stał się najczęściej wykonywanym jego utworem na estradach świata. (kt)