Witold Małcużyński

Witold Małcużyński (1914–1977) – pianista, laureat III nagrody III Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Do konkursu przygotowywał się przez kilka miesięcy pod kierunkiem Ignacego Jana Paderewskiego. Wielką karierę rozpoczął w r. 1940, koncertując najpierw w Ameryce Południowej, w Stanach Zjednoczonych, a po wojnie także w Europie. Znakomity interpretator wielkich dzieł romantycznych, zyskał sławę przede wszystkim jako jeden z najlepszych wykonawców muzyki Fryderyka Chopina, dwukrotnie odbył światowe tournée z okazji rocznic chopinowskich (1949, 1960), brał udział w pracach jury Konkursów Chopinowskich (1960, 1970, 1975).

Witold Lutosławski tak wspominał Witolda Małcużyńskiego w rozmowie z Zofią Owińską: „Był jednym z moich najbliższych przyjaciół, co nawet niekoniecznie było związane ściśle z muzyką. Po prostu byliśmy kolegami w konserwatorium, wprawdzie nie w tej samej klasie, bo on był u Turczyńskiego, ale w tym samym czasie skończyliśmy studia. Zaczęliśmy się później widywać właściwie dopiero po wojnie, bo wcześniej nie było możliwości. I od tego czasu regularnie utrzymywaliśmy kontakt. Bardzo mi go brakuje. Łączyło mnie z nim coś bardzo ważnego. I nie była to właściwie przyjaźń czysto muzyczna, lecz po prostu ludzka. Może nawet więcej niż to”.

Małcużyński zachęcał Witolda Lutosławskiego do napisania Koncertu fortepianowego. „Małcużyńskiemu bardzo zależało na powstaniu Koncertu, mnie zresztą tak samo zależało na nim jako wykonawcy. Ale niestety ta (druga już) próba się nie udała. Natomiast pierwsze podejście do Koncertu przerwała wojna.” — wyznał Lutosławski w rozmowie z Zofią Owińską. Pierwsze szkice do Koncertu, powstałe w latach 1937–1939, zaginęły w czasie wojny. (kt)