Nadia Boulanger

Nadia Boulanger (1887–1979), francuska kompozytorka, pedagog, dyrygentka, pianistka i organistka. Uczennica m.in. Gabriela Fauré, swymi wykonaniami przyczyniła się do rozpowszechnienia jego Requiem. Zasłynęła jako charyzmatyczny pedagog, ucząc setki kompozytorów z całego świata w uczelniach Paryża i w Konserwatorium Amerykańskim w Fontainebleau. Do grona jej uczniów należało kilkudziesięciu polskich kompozytorów kilku pokoleń.

Po ukończeniu studiów w Warszawie Witold Lutosławski miał nadzieję, że będzie mógł kontynuować naukę kompozycji pod kierunkiem Nadii Boulanger, lecz służba wojskowa, a następnie mobilizacja do wojska przed wybuchem wojny uniemożliwiły te plany.

Kompozytor wspomina w rozmowie z Zofią Owińską: „Ja nigdy nie byłem jej uczniem, ale miałem szczęście poznać ją w 1946 roku, kiedy przyjechałem do Paryża i regularnie przychodziłem na tak zwane środy – to był dzień, kiedy ona przyjmowała gości. Byłem wtedy w Paryżu przez trzy miesiące (…). Podczas tych wizyt między mną a Nadią Boulanger nawiązała się prawdziwa przyjaźń. Okazywała mi wiele ciepła i zainteresowania. Mam kilka jej listów, bardzo dla mnie cennych. Zawsze przychodziła na wszystkie wykonania moich utworów w Paryżu i do końca życia zachowała to bardzo życzliwe zainteresowania dla mnie”.

Witold Lutosławski zadedykował Nadii Boulanger z okazji jej siedemdziesiątych urodzin cztery z Pięciu pieśni do słów Iłłakowiczówny, był też jednym z gości uroczystości urodzinowej kompozytorki, obchodzonej w alpejskiej posiadłości Igora Markiewicza. Główną muzyczną atrakcją wieczoru było wykonanie zabawnej okolicznościowej kantaty napisanej przez Jeana Françaix. (kt)