Pierre Boulez

Pierre Boulez, ur. 1925 – francuski kompozytor i dyrygent, uczeń Messiaena i Leibowitza, współtwórca serializmu, jeden z czołowych przedstawicieli powojennej awangardy. Swoją twórczością kompozytorską, pracami teoretycznym i działalnością dyrygencką wywarł ogromny wpływ na kierunek rozwoju muzyki jego czasów. Jako dyrygent występujący z czołowymi orkiestrami świata przyczynił się do upowszechnienia twórczości współczesnej oraz „klasyków XX wieku”, zasłynął też jako interpretator dzieł Wagnera i Mahlera. Jest założycielem Institut de Recherche et de Coordination Acoustique/Musique (IRCAM), którym kierował do r. 1991.

15 października 1966 roku pod dyrekcją Pierre’a Bouleza odbyło się w Hamburgu prawykonanie (tylko II cz.) II Symfonii Witolda Lutosławskiego. Grała Orkiestra Symfoniczna Radia Północnoniemieckiego, które zamówiło utwór z okazji 100. koncertu z serii „Das Neue Werk”, poświęconej muzyce współczesnej. Kompozytor, przeciążony obowiązkami, zdążył ukończyć na czas tylko drugą, główną część dzieła – Direct. (Prawykonanie całej symfonii poprowadził Witold Lutosławski w następnym roku w Katowicach).

Lutosławski nie był w pełni zadowolony z interpretacji Bouleza, jednak koncert wspominał z satysfakcją, żałując, że „żywo reagującej publiczności” przedstawił „tylko część utworu, jego torso, nie mogąc dać właściwego pojęcia o całym zamierzeniu”. (kt)